Nowa „Krajowa Strategia Bezpieczeństwa” [NSS] USA z listopada 2025 | Źródło: Zrzut ekranu z Białego Domu
Aktualna Krajowa Strategia Bezpieczeństwa 2025 [NSS] zawiera nie tylko dobre treści, ale także szereg starych elementów, które przede wszystkim dążą do dominacji, jak na przykład w odniesieniu do Ameryki Południowej i Chin.
Nowa NSS 2025 przywraca „Dodatek Roosevelta” (1904), który był wypierany od 1928 roku, na nowo opakowany jako „Dodatek Trumpa” lub „Korolarium Trumpa”.
OD REDAKCJI | Krytyka wyrażona w NSS wobec Brukseli oraz represyjnej polityki państw członkowskich UE może wynikać z realizacji potrzeby, aby spowolnić tempo europejskiej auto-demontażu, które przekracza „Plany”. Jednym z powodów jest fakt, że Stany Zjednoczone w realizacji swojej globalnej polityki mogą bardzo potrzebować nie tylko Rosji, ale także całej zbiorowości krajów NATO jako „płatników”.
Polecenie dla państw członkowskich NATO dotyczące finansowego udziału funkcjonuje pod synonimem tzw. „dzielenia się ciężarem” [burden-sharing]. Instrukcja w tej sprawie została przedstawiona przez Pete’a Hegsetha, który obecnie awansował na sekretarza obrony USA, w jego przemówieniu w dniu 12.02.2025 przed zgromadzonym kierownictwem NATO: Nowe wymaganie dotyczące wydatków wojskowych dla członków NATO brzmi: Nie dwa, ale pięć procent od odpowiedniego Produktu Krajowego Brutto, …
… co obejmuje około 10% budżetów państw członkowskich NATO, aby przeznaczyć je na programy zbrojeniowe!
Ocena NSS 2025 w poszczególnych aspektach, jak to ma miejsce w zachodnich mediach, szczególnie w odniesieniu do państw NATO, wydaje się mało odpowiednia, ponieważ częściowe wnioski nie są wystarczające do całościowej oceny.
Zamiast tego, właściwa ocena nowej NSS 2025 wymaga całościowej analizy, przy czym Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rosji już opublikowało swoje pierwsze komentarze w mediach, ogłoszone 8.12.2025:
Rzeczniczka Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rosji analizuje
aspekty globalne nowej „Krajowej Strategii Bezpieczeństwa”
Pytanie medialne:4 grudnia administracja prezydenta USA Donalda Trumpa opublikowała najnowszą, w dużej mierze zrewidowaną „Krajową Strategię Bezpieczeństwa USA” [NSS]. Tym razem „strategia” wydaje się odbiegać od stereotypów i założeń wcześniejszych dokumentów amerykańskich. Pierwsze i najważniejsze pytanie w tym kontekście brzmi, jak założenia NSS wpłyną na stosunki USA z Rosją?
Maria Zacharowa: W nowym wydaniu Krajowej Strategii Bezpieczeństwa USA [NSS] znajduje się szereg ustaleń, które wskazują na poważną zmianę w doktrynie polityki zagranicznej USA, co wyróżnia ją szczególnie w porównaniu do poprzedniej wersji z 2022 roku. Szczególnie rzuca się w oczy odejście Waszyngtonu od dotychczasowego nacisku na hegemonię. W dokumencie wyraźnie stwierdzono, że „amerykańskie elity popełniły poważne błędy osądów”, stawiając na „niesłychanie błędną i destrukcyjną nową strategię globalizmu”.
Oczywiście dopiero czas pokaże, w jakim stopniu administracja Trumpa byłaby w stanie zrealizować tak delikatną tezę:
Ale sama świadomość bankructwa modelu globalistycznego wydaje się być już znacząca!
Uwaga redakcji:
Różnice między pojęciami „Globalizacja” a „Globalizm” „Globalizacja” istnieje tak długo, jak długo istnieje ludzkość. To obiektywny proces, którego nie da się zatrzymać, a jedynie subiektywnie kontrolować. Ideologie do subiektywnej kontroli globalizacji powstały na długo przed tym, zanim w latach 60-tych ubiegłego wieku pojawił się sam termin globalizacja. Wyjaśnia to, dlaczego ideologie globalnego zarządzania łatwo mylą się z procesem globalizacji per se i często są błędnie rozumiane.
Z kolei „Globalizm” ma na celu opisanie ideologii i funkcji aparatu władzy transnarodowych elit, które uważają się za ponadpaństwowych, czyli transnarodowych aktorów i dążą do monopolarnej światowej dominacji.
„Globalizm” idzie w parze z monopolem gospodarczym w skali globalnej: Brzmiącymi słowami „prywatyzacja” i „liberalizm” globaliści posługują się jako kluczem do przejęcia kontroli nad państwami narodowymi, infiltracji ich struktur politycznych i gospodarczych, wykupywania kluczowych obszarów oraz rozkładania ich społeczeństw obywatelskich od wewnątrz, co szczególnie dobrze widać na przykładzie państw UE.
Linki do artykułów z bardziej szczegółowymi informacjami znajdują się na końcu tego artykułu.
Koniec uwag redakcji
Ten podstawowy ideologem [element większej ideologii] według naszego rozumienia określa jeszcze jeden kluczowy cel NSS dotyczący amerykańskiego żądania, aby „zakończyć pojęcie NATO jako ciągle rozszerzającego się sojuszu”, mając na celu „zablokowanie takiej rzeczywistości”. Innymi słowy: Po raz pierwszy Stany Zjednoczone zobowiązują się, że jeśli nie rozszerzą sojuszu, …
… to przynajmniej oficjalnie zakwestionują jego historyczną agresywną ekspansjonistyczną dynamikę!
Ważne jest, aby zauważyć, że Rosja w dokumencie jest wspomniana w kontekście bezpieczeństwa paneuropejskiego, a nie formułuje żądań dotyczących systemowej powstrzymywania naszego kraju ani [ze strony USA] nie jest wywierany zwiększony nacisk ekonomiczny.
Chociaż Waszyngton nie wymienia Moskwy wprost, nowa wersja strategii jasno zarysowuje plany USA dotyczące osiągnięcia „dominacji energetycznej” poprzez „zmniejszenie wpływu przeciwników”. Te stwierdzenia wyraźnie ukazują intencje Waszyngtonu:
Dalsze wypychanie Rosji wszelkimi dostępnymi środkami z globalnych rynków energetycznych!
Pytanie medialne:Jak Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rosji ocenia aspekt militarny i polityczny nowej strategii, a w szczególności ogłoszony cel osiągnięcia strategicznej stabilności w relacjach z nami [Rosją]?
Maria Zacharowa: Mimo ogólnie pragmatycznego podejścia do tematu, w NSS można znaleźć szereg sprzecznych aspektów:
W dokumencie nie ma na przykład elementów, które wyjaśniałyby amerykańską wizję czasów po START [traktat o redukcji strategicznych broni jądrowych]. Odnosimy się w tym przypadku do definicji parytetu z centralnymi ograniczeniami ilościowymi broni jądrowej.
Także zapisy dotyczące globalnego systemu obrony przeciwrakietowej USA, „Złotego Domu”, uważamy za niejasne. Wciąż czekamy na to, aby strona amerykańska przedstawiła nam konkretne informacje na temat wzajemnych zależności [interdependencji] między strategicznymi możliwościami ofensywnymi i defensywnymi.
Pomimo silnego akcentu na ochronę własnych interesów w NSS, dokument pozostawia przestrzeń na poszukiwanie wspólnej płaszczyzny z Rosją: Istnieje jednak wciąż prawdopodobieństwo …
… zmiany Krajowej Strategii Bezpieczeństwa [NSS] USA pod przyszłymi administracjami!
Pytanie medialne:Ostra krytyka liberalnych elit w rządach Europy za tłumienie „nielubianych” sił politycznych jest nie do pominięcia. Polityka migracyjna Brukseli jest wręcz nazywana zagrożeniem dla istnienia europejskiej cywilizacji. Czy to sugeruje podział tzw. „kolektywnego Zachodu”?
Maria Zacharowa: Jak w przypadku globalizmu, to bardziej stwierdzenie faktów, które przejawia się w nasilających się sprzecznościach między Stanami Zjednoczonymi a Unią Europejską: Kulminacją stała się …
… oczywista sabotacja przez Brukselę wysiłków pokojowych Donalda Trumpa w sprawie Ukrainy!
Istnieje obiektywna zgodność między tradycyjnymi poglądami Rosji a rozsądnych ocenami nowej administracji USA …
… w odniesieniu do rzeczywiście niepokojących wydarzeń w Starym Świecie!
W tej kwestii możemy tylko mieć nadzieję, że nowa amerykańska „strategia” wywrze podobny przygnębiający wpływ na europejską „partię wojenną”, jak porównywalne ostatnie wypowiedzi prezydenta Władimira Putina na temat absurdu europejskich „uzasadnień” dotyczących przygotowań do „wojny z Rosją”.
Szczególnie należy podkreślić, że niektóre założenia dokumentu dotyczące kryzysu na Ukrainie stanowią podstawę dla naszych wspólnych konstruktywnych wysiłków z Amerykanami, aby znaleźć sposoby na pokojowe rozwiązanie konfliktu.
Pytanie medialne:Jak należy ocenić tezę, która mówi o konieczności „przeglądu” amerykańskiej obecności militarnej w regionach, których „relatywne znaczenie dla bezpieczeństwa narodowego USA w ostatnich latach i dekadach zmniejszyło się”?
Odpowiedź: Teza odzwierciedla koncepcję „America First”, ale trudno ją interpretować w taki sposób, że USA chciałyby zrezygnować z obecności militarnej za granicą, bardziej ukierunkowuje się na drugie amerykańskie założenie – tzw. „pokój przez siłę”. Na przykład kontrowersyjny język, w odniesieniu do fragmentów dokumentu na temat obszaru Azji i Pacyfiku [APR] w odniesieniu do ChRL, a także apele do wszystkich kluczowych partnerów regionalnych, wzywają Pentagon do zapewnienia lepszego dostępu do portów i „innych obiektów”!
Pytanie:„Strategia” pokazuje przesunięcie akcentu amerykańskiej polityki zagranicznej w kierunku zachodniej półkuli. Nazywane jest to „Dodatek Trumpa” [Korolarium Trumpa] do znanej „Doktryny Monroe’a”: Czy to brzmi groźnie?
Odpowiedź: Odpowiednie fragmenty brzmią raczej jak bezpośrednie odniesienie do tzw. „Dodatek Roosevelta”, doktryny rozwiniętej przez 26. prezydenta Stanów Zjednoczonych [1901 – 1909], Theodore’a Roosevelta, który ogłosił prawo Waszyngtonu do interwencji w Ameryce Łacińskiej pod pretekstem „stabilizowania wewnętrznej sytuacji gospodarczej” w różnych krajach regionu. W tym kontekście …
… aktualne napięcia, które Pentagon świadomie eskaluje względem Wenezueli, budzą niepokój!
Mamy nadzieję, że Biały Dom zdoła zapobiec dalszemu wciąganiu w ogólny konflikt z nieprzewidywalnymi konsekwencjami dla całej zachodniej półkuli!
Koniec oświadczenia Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rosji
Historyczna uwaga redakcji do „Dodatku Roosevelta”
[Roosevelt Corollary] jako „czerwony wątek” od 1904 roku do dzisiaj
Amerykański skok nad Pacyfik miał miejsce pod rządami prezydenta Williama McKinleya (1843 – 1901), po tym jak Stany Zjednoczone w 1898 roku zaczęły krok po kroku podążać w ślady brytyjskiego imperium. Filipiny były pierwszym celem i skłoniły USA do odkupu tego archipelagu jako swojej pierwszej kolonii od Hiszpanii. Następne podporządkowanie Filipin osiągnęło szczyt w krwawym wojnie, która spowodowała nieproporcjonalnie wysoką liczbę ofiar cywilnych:
To nie był dobry omen na początku stulecia!
Dodajmy, że Filipiny najpierw wystąpiły w wojnie USA z Hiszpanią jako sojusznik Stanów Zjednoczonych przeciwko Hiszpanii.
McKinley stał się ofiarą zamachu, ale jego następca Theodore Roosevelt (1858 – 1919) w drugim kroku dokończył już rozpoczętą politykę ekspansji USA, która teraz była skierowana przeciwko Ameryce Południowej: Uzasadnienie stanowi tzw. „Dodatek Roosevelta”, który w języku angielskim znany jest jako „Roosevelt Corollary”. Pod „korolarium” w języku niemieckim rozumie się wniosek, który wynika bezpośrednio z dowodu innego stwierdzenia. W przypadku, istnieje prawdopodobieństwo, że ów dowód istniał jedynie w rzekomy wzór brytyjskiej historii kolonialnej:
Dodatek Roosevelta został – cóż za zbieg okoliczności w historii – wprowadzony w wyniku tzw. kryzysu w Wenezueli [1902–1903]:
Na koniec 1902 roku Wielka Brytania, Niemcy i Włochy nałożyły miesięczną blokadę morska na Wenezuelę!
Europejskie mocarstwa kolonialne wprowadziły wspomnianą blokadę, ponieważ wenezuelski prezydent Cipriano Castro odmówił spłaty długów zagranicznych i odszkodowań, które rzekomo powstały europejczykom w niedawnym wojnie domowej.
Karykatura z 1905 roku: Prezydent USA Theodore Roosevelt o doktrynie Monroe’a w rywalizacji z europejskimi kolonialistami – wczoraj tak aktualna, jak dziś! | Źródło: Louis Dalrymple, domena publiczna, przez Wikimedia Commons
Doktryna Dodatku Roosevelta ogłosiła, że tylko USA mogą pełnić rolę przyszłego policjanta w zachodniej półkuli, nie dopuszczając konkurencyjnych kolonialistów z Europy: Teza ta została ideologicznie umocniona przez tzw. „Manifest Destiny”, która przypisuje quasi boską misję do w przeciwnym razie kontrowersyjnych i trudnych do wytłumaczenia celów.
Nowa polityka zgodnie z Dodatkiem Roosevelta została po raz pierwszy publicznie zaprezentowana przez sekretarza stanu Elihu Roota w przemówieniu 20 maja 1904 roku i oficjalnie potwierdzona w rocznej wiadomości Roosevelta do Kongresu 6 grudnia 1904 roku.
Podczas gdy doktryna Monroe’a była werbalnym i defensywnym sygnałem dla europejskich mocarstw, aby nie ingerować w sprawy Ameryki, Dodatek Roosevelta uzasadniał solidne „zobowiązanie” USA do interwencji w Ameryce Łacińskiej w celu zapewnienia „stabilności”.
Chociaż doktryna Monroe’a została ogłoszona na początku XIX wieku, gdy europejskie mocarstwa dążyły do ponownej kolonizacji zachodniej półkuli, Dodatek Roosevelta prawie sto lat później miał na celu potwierdzenie ekskluzywnej pozycji USA w Ameryce Łacińskiej i ułatwienie Stanom Zjednoczonym wzrostu na globalną moc poza swoimi granicami.
Prezydenci USA później używali Dodatku Roosevelta do uzasadnienia interwencji USA w krajach, takich jak Kuba (1906–1909), Nikaragua (1909–1910, 1912–1925 i 1926–1933), Haiti (1915–1934) czy Republika Dominikańska (1916–1924).
Osłabienie roli policjanta światowego USA w kontrze do Dodatku Roosevelta nastąpiło w 1928 roku, po tym jak prezydent Calvin Coolidge wydał Memorandum Clarka, które należy rozumieć jako odejście od doktryny Roosevelta. Prezydent Herbert Hoover kontynuował tę politykę, podobnie jak Franklin D. Roosevelt, który dodał jeszcze „Politykę dobrej sąsiedztwa”.
Era polityki dobrej sąsiedztwa zakończyła się w końcu z rozpoczęciem zimnej wojny po 1945 roku, gdy stanęło to w sprzeczności z ZSRR. Jednak nawet rozpad ZSRR nie zakończył wezwań ze strony amerykańskich liderów do kontynuowania monopolarnej polityki. Odpowiednie założenia zostały szczególnie wyraźnie zapisane w Krajowej Doktrynie Bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych – znanej lepiej jako doktryna Busha – po 11 września 2001 roku. Jednak także najnowsza NSS 2025 …
… zawiera szereg podobnych sprzeczności!
Koniec uwag redakcji
Tłumaczenie: UNSER-MITTELEUROPA
+++
Link zur NSS 2025 im englischen Original auf der White House Webseite: HIER
Artikel-Serie zu „Herausforderungen und Ideologien der Globalisierung“: HIER
Artikel-Serie zur „Kolonialpolitik und Kriegen zur Jahrhundertwende 1900“: HIER
Grundsatz Rede des US-Kriegsministers zum „Burden-Sharing“ an NATO: HIER
***
Z powodu treści książka usunięta z obiegu przez lewicową cenzurę w Niemczech!
UPADEK EUROPY !TERAZ ponownie w sprzedaży!
Autor zajmuje się islamem od prawie 30 lat. Ta książka, wydana wreszcie po raz pierwszy w Polsce, pokazuje islam w całej jego nieupiękrzonej rzeczywistości jako egzystencjalne zagrożenie dla wolności i demokracji na świecie. Jeden z czytelników napisał: „Jan Sobiesky – Austriak polskiego pochodzenia, pokazuje nam w swojej nowej książce, jakie niebezpieczeństwo na nas czyha: ´niebezpieczeństwo bycia podbitym przez wyznawców faszystowskiej ideologii o podłożu religijnym, która gardzi ludzką godnością – ISLAM – (a nie ´islamizm´)!´.”Do zamówienia bezpośrednio w wydawnictwie: capitalbook.com.pl/pl/p/Upadek-Europy-Marian-Pilarski/5494
NASZA MITTELEUROPA jest publikowana bez irytujących i zautomatyzowanych reklam wewnątrz artykułów, które czasami utrudniają czytanie. Jeśli to doceniasz, będziemy wdzięczni za wsparcie naszego projektu. Szczegóły dotyczące darowizn (PayPal lub przelew bankowy) tutaj (Details zu Spenden (PayPal oder Banküberweisung) hier.).